Πιπεριές

Οι πιπεριές ανήκουν στο γένος Capsicum των Σολανωδών και είναι συγγενείς τόσο με την τομάτα όσο και με την πατάτα. Γι’ αυτό και δεν μπαίνουν στην αμειψισπορά μετά από τομάτα, πατάτα ή μελιτζάνα. Συνιστάται η 4ετής αμειψισπορά.

Είναι φυτό γηγενές της Κεντρικής Αμερικής, όπου καλλιεργείται επί πάνω από 6.000 χρόνια. Η πιπεριά ήρθε στην Ευρώπη με τον Κολόμβο και από εκεί διαδόθηκε σε όλον τον κόσμο με εκπληκτική ταχύτητα.

Οι πιπεριές έρχονται σε πολύ μεγάλη ποικιλία μεγεθών και σχημάτων, από μακριές έως στρογγυλές (φλάσκες) και με ποικιλία χρωμάτων: κίτρινες, ανοιχτοπράσινες, σκούρες πράσινες, πορτοκαλί, κόκκινες, σκούρες κόκκινες, μοβ.

Οι πιπεριές περιέχουν καψαϊκίνη μία πολύ καυτερή ουσία. Αναλόγως το πόση καψαϊκίνη περιέχουν, χαρακτηρίζονται από γλυκές έως πολύ καυτερές. Το πόσο καυτερή είναι μία πιπεριά, το μετράμε σε μονάδες Scoville.

Οι παραγωγοί γνωρίζουν ότι πρέπει να καλλιεργούν τις καυτερές πιπεριές μακριά από τις γλυκές, διότι αν πάει γύρη από καυτερή σε άνθος γλυκιάς, ο καρπός θα γίνει καυτερός.

Οι μακριές γλυκές πιπεριές ή “κέρατα” διεθνώς είναι γνωστές ως “banana peppers” καθώς το σχήμα τους θυμίζει μπανάνες. Στην κατηγορία Scoville, είναι χαμηλά, από 0-500 βαθμούς.

Καταναλώνονται κυρίως πράσινες, αλλά και κόκκινες, τηγανητές ή μέσα σε φαγητά. Επίσης, αρέσουν πολύ γεμιστές με τυριά στον φούρνο. Κάποιες γίνονται και πίκλες. Το περίφημο “σπετζοφάι” γίνεται πάντα με πιπεριές κέρατα.

Εδώ έχουμε καταχωρημένες και τις τύπου “Φλωρίνης” που είναι γλυκές και λίγο πιο φαρδιές πιπεριές που έχουν πιο παχιά σάρκα και καταναλώνονται κόκκινες. Οι πιπεριές Φλωρίνης συνήθως ψήνονται στην σχάρα και καταναλώνονται ξεφλουδισμένες ή κονσερβοποιούνται. Επίσης, χρησιμοποιούνται σε πολλές άλλες παρασκευές.

Πιπεριά Bounty F1

Πολύ παραγωγική μακριά γλυκιά ανοιχτοπράσινη πιπεριά για υπαίθρια και θερμοκηπιακή ανοιξιάτικη καλλιέργεια. Ανθεκτικότητα: TmV