Οι μίσχοι των φύλλων δείχνουν ροζ μεταχρωματισμούς, που συντόμως γίνονται καφέ.
Μερικές φορές η σήψη ξεκινά στα φύλλα σαν κηλίδες σκούρες. Συντόμως, η υγρή, σκούρα σήψη καταλαμβάνει ολόκληρο το κεφάλι του μαρουλιού.
Δεν παρατηρούμε μυκήλιο.
Η σήψη παρατηρείται κυρίως κοντά στην συλλογή, μετά από περίοδο βροχών ή υπερβολική άρδευση.
Πιθανά αίτια:
Προσβολή από το βακτήριο Erwinia carotovora (συνώνυμο: Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum ) ή άλλα του ιδίου γένους όπως Erwinia chrysanthemi.
Μετάδοση:
Το βακτήριο επιβιώνει άνετα για πολλά χρόνια στο έδαφος, ειδικότερα σε φυτικά υπολείμματα και υγρά εδάφη.
Πρόκειται για πολυφάγο βακτήριο.
Η προσβολή γίνεται μόνον μέσω τραυμάτων. Είναι παράσιτο αδυναμίας και, γενικώς, δεν προσβάλλει υγιή και σε γρήγορη ανάπτυξη φυτά.
Ευνοείται από ζέστη και υγρασία. Αν και αναπτύσσεται μεταξύ 5 και 37 oC, η άριστη περιοχή θερμοκρασιών γι αυτό είναι 25 – 30 oC.
Σε ξηρά εδάφη, με υγρασία κάτω από 40%, σταματά η δράση του.
Αντιμετώπιση:
Αποφεύγετε την συλλογή όταν τα φυτά είναι υγρά.
Ελαχιστοποιήστε τους τραυματισμούς των φυτών, τόσο στον αγρό, όσο και μετασυλλεκτικώς.
Καθαρίζετε και απολυμάνετε τον εξοπλισμό σας.
Ψύξτε τα μαρούλια στους 0 oC όσο πιο γρήγορα γίνεται μετά την συλλογή και διατηρείστε αυτήν την θερμοκρασία.
