Καλλιεργώ Μαρούλια το Καλοκαίρι
Το Μαρούλι τις Ζεστές Εποχές:
Το καλοκαίρι φέρνει τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την καλλιέργεια μαρουλιού. Από τα τέλη Μαΐου έως τις αρχές Αυγούστου, η ζέστη αποτελεί τον κύριο εχθρό της παραγωγής του μαρουλιού.
Το μαρούλι, όντας φυτό που απαιτεί αρκετή δροσιά, ευδοκιμεί σε θερμοκρασίες μόλις 15-18°C. Σε θερμοκρασίες μεταξύ 21 και 27°C, η ανάπτυξή του επιταχύνεται, οδηγώντας σε γρήγορο ξεβλάστωμα και ξεσπόριασμα. Σε ακόμα υψηλότερες θερμοκρασίες, αυτό το φαινόμενο εντείνεται: ποικιλίες που σχηματίζουν καρδιά δεν θα σχηματίσουν και θα πάνε σε άνθιση άμεσα.
Παρόλα αυτά, το μαρούλι μπορεί να ανεχθεί για λίγες ημέρες θερμοκρασίες κοντά στους 30°C, υπό την προϋπόθεση ότι τα βράδια θα είναι δροσερά και η θερμοκρασία θα πέφτει κάτω από τους 20°C. Πιο ευαίσθητες στην ζέστη είναι οι ποικιλίες iceberg και οι κοινές ρωμάνες, ενώ ανθεκτικότερα εμφανίζονται τα μαρούλια με ξεχωριστά φύλλα, όπως οι λόλες ή τα μαρούλια με φύλλα τύπου βελανιδιάς (oak leaf).
Πώς Παράγουμε Μαρούλια το Καλοκαίρι;
Για μια επιτυχημένη καλλιέργεια μαρουλιού το καλοκαίρι, ο παραγωγός καλείται να υιοθετήσει μια στρατηγική που συνδυάζει την επιλογή θερμοανθεκτικών ποικιλιών, την εφαρμογή τεχνικών σκίασης, την υιοθέτηση κατάλληλων καλλιεργητικών πρακτικών και την επιλογή του ενδεδειγμένου τόπου καλλιέργειας.
Κι ενώ η καλλιέργεια μαρουλιού στους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να γοητεύει, οφείλουμε να λάβουμε υπόψη ότι δεν ευδοκιμούν όλες οι ποικιλίες υπό συνθήκες έντονης ζέστης, όπως και δεν είναι κατάλληλες όλες οι γεωγραφικές περιοχές.
Ανθεκτικές Ποικιλίες
Πρώτα απ’ όλα, διαλέγουμε ποικιλίες ανθεκτικές στην ζέστη. Μερικές τέτοιες ποικιλίες είναι:
- Ρωμάνες
- Zephyros: Σκούρο μεγάλο μαρούλι ανοιχτού τύπου
- Nogal: Ανοιχτόχρωμο μεγάλο μαρούλι χωρίς καρδιά
- Iceberg
- Hotline: Άριστης ποιότητας κεφαλή. Πολύ ανθεκτικό στο ξεβλάστωμα
- Cumulus: Σφιχτή κεφαλή, πολλές ανθεκτικότητες, κατάλληλο για εξαγωγές.
- Butterhead (Γαλλικές σαλάτες)
- Ofelia: Σκούρα πράσινη, πολλές ανθεκτικότητες και στο tip burn
- Batavia (λόλες και άλλες)
- Kayac: κατσαρή σαλάτα με πολλές ανθεκτικότητες και στο tip burn
- Quelio: τ. oak leaf με πολλές ανθεκτικότητες και στο tip burn.
Επιλογή Περιοχής
Οι καλύτερες περιοχές για την καλλιέργεια μαρουλιών το καλοκαίρι είναι σε κάποιο υψόμετρο, πχ πάνω από 600-700 m. Σε αυτές τι περιοχές, το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει συχνά στους 20 oC ή εκεί γύρω. Όπως αναφέρθηκε πριν, το μαρούλι αντέχει καλύτερα την ζέστη της ημέρας, αν το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 20 oC. Παράδειγμα τέτοιας περιοχής είναι το οροπέδιο της Τριπόλεως.
Σκίαση
Από παλιά γνωρίζαμε ότι τα μαρούλια το καλοκαίρι ευνοούνται από την σκίαση. Πχ. Πολλοί τα καλλιεργούν ανάμεσα στις ελιές, ώστε να σκιάζονται, ειδικώς το μεσημέρι.
Το καλοκαίρι η ηλιακή ακτινοβολία φθάνει το μεσημέρι κάπου γύρω στα 2.000 μmol / s·m2. Όμως, ο φωτοσυνθετικός μηχανισμός του μαρουλιού κορέννυται κάπου κάτω από τα 800 μmol / s·m2 . Η επί πλέον των 800 ηλιακή ακτινοβολία μετατρέπεται σε θερμότητα. Γι’ αυτό, τα φύλλα των μαρουλιών είναι πολύ πιο ζεστά από τον αέρα, ειδικώς αν δεν έχουν αρκετό νερό να εξατμίσουν και να δροσιστούν.
Εδώ, ας σημειώσουμε ότι τα σκούρα και ειδικότερα τα κόκκινα μαρούλια, ζεσταίνονται περισσότερο από τα ανοιχτόχρωμα.
Κάτω από το δίκτυ σκίασης, το έδαφος παραμένει αρκετά πιο δροσερό την ημέρα, όπως φαίνεται στο διάγραμμα. Η μέγιστη θερμοκρασία εδάφους ήταν ακόμα και 3,4 oC χαμηλότερη, ενώ η θερμοκρασία των φύλλων μέχρι 2,5 oC χαμηλότερη.
Η λύση είναι να σκιάσουμε τα μαρούλια απλώνοντας από πάνω ένα ειδικό δίκτυ σκίασης. Συνήθως επιλέγουμε δίκτυ σκιάσεως περίπου 50%. Το πιο συνηθισμένο δίκτυ έχει χρώμα πράσινο. Όμως, τα άσπρα και ειδικότερα τα μεταλιζέ αλουμινίου είναι ακόμα καλύτερα, καθώς αντανακλούν μεγάλη ποσότητα ακτινοβολίας και έτσι θερμαίνονται λιγότερο από τα πράσινα.
Όταν επιλέγουμε δίκτυ σκιάσεως, προσπαθούμε να βρούμε μία ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη να σκιάσουμε τα μαρούλια για να μένουν δροσερά και στο να έχουν αρκετό φως για να μεγαλώσουν.
Για να αντέχουν καλύτερα στις ζέστες τα μαρούλια, πρέπει να μεγαλώνουν γρήγορα και χωρίς διαλείμματα. Έτσι, πρέπει:
- Η μεταφύτευση να γίνεται απόγευμα και, όπως πάντα, να έχουν ποτισθεί καλά από πριν τα σπορόφυτα στους δίσκους.
- Να ποτίζονται κάθε μέρα, όχι υπερβολικά αλλά αρκετά ώστε να μη ξεραίνεται το χώμα (π.χ. >75% υδατοϊκανότητας, αναλόγως του εδάφους)
- Να τα έχουμε εφοδιασμένα ικανοποιητικώς με άζωτο (χωρίς υπερβολές, όμως).
- Γενικώς, ο,τιδήποτε στρεσάρει τα μαρούλια (έλλειψη στοιχείου, νερού, νερό με μεγάλη αγωγιμότητα, πολύς άνεμος), το λιγότερο που θα κάνει είναι τα μαρούλια πιο σκληρά και πικρά.
- Ακόμα και το pH του εδάφους μπορεί να έχει επίπτωση: τα μαρούλια είναι πιο χαρούμενα με pH μεταξύ 6,0 και 6,7.
- Το καλοκαίρι πάντα φυτεύουμε τα μαρούλια πολύ πιο πυκνά από τον χειμώνα! Έτσι, κρατούν δροσιά και το ένα σκιάζει το άλλο.
Με Λίγα Λόγια:
Για να μπορέσουμε να φτιάξουμε μαρούλια το καλοκαίρι, επιλέγουμε πρώτα απ’ όλα ανθεκτική ποικιλία. Μετά φροντίζουμε να τα σκιάζουμε, ειδικώς από τον μεσημβρινό ήλιο και δημιουργούμε συνθήκες για να μεγαλώνουν συνεχώς και γρήγορα. Φροντίζουμε να μη μείνουν ούτε μία μέρα χωρίς νερό.
Αναδημοσίευση από laxanokipos.com
H ProPlant δεν εγγυάται την ακρίβεια των αναγραφομένων σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από άλλες ιστοσελίδες.
Οι συμβουλές ή υποδείξεις που παρέχονται σε αυτό το άρθρο είναι μόνο ενδεικτικές. Πρέπει να προσαρμόζονται στην εμπειρία και τις συνθήκες του κάθε αγρότη. Δεν αποτελούν συμβατικές ή άλλες δεσμεύσεις ή εγγύηση από πλευράς του φυτωρίου για την επιτυχία της καλλιέργειάς σας.
