Κολοκυνθοειδή

Η οικογένεια των Κολοκυνθοειδών είναι μία οικογένεια από 100 περίπου γένη, τα σημαντικότερα των οποίων είναι:

  • Cucurbita: κολοκύθες, κολοκυθάκια
  • Citrullus: καρπούζια
  • Cucumis: αγγούρια, πεπόνια

Τα κολοκυνθοειδή είναι από τα πρώτα φυτά που καλλιέργησε ο άνθρωπος. Καλλιεργούνται σε τροπικές, αλλά και εύκρατες περιοχές, καθώς όλα είναι ευαίσθητα στους παγετούς.

Ακριβώς η ευαισθησία τους στους παγετούς είναι που επιβάλλει, για την πρώιμη παραγωγή τουλάχιστον, την προμήθεια σποροφύτων αναπτυγμένων σε θερμοκήπιο.

Όταν φυτεύουμε τα σπορόφυτα των κολοκυνθοειδών να προσέχουμε να διαταράσσουμε όσο λιγότερο γίνεται τις ρίζες, ώστε να μη έχουμε αποτυχία στην μεταφύτευση.

Το αγγούρι (Cucumis sativus) ανήκει στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών (Cucurbitaceae), μαζί με το πεπόνι, το καρπούζι και το κολοκύθι. Άρχισε να καλλιεργείται πριν 3.000 χρόνια στην Ινδία. Από εκεί ήρθε στην Ελλάδα όπου ονομαζόταν “σίκυον” και στην συνέχεια στην Ρώμη.

Η αγγουριά είναι αναρριχητικό φυτό. Αν δεν υποστυλωθεί, απλώνεται στο έδαφος. Ο καρπός της αγγουριάς, βοτανολογικώς, είναι μία ράγα, όπως η τομάτα, αλλά και το σταφύλι.

Η αγγουριά τυπικώς έχει αρσενικά και θηλυκά άνθη. Το αγγούρι, για να σχηματίσει τον καρπό, χρειάζεται γονιμοποίηση. Οι πιο πολλές αγγουριές δεν μπορούν να αυτογονιμοποιηθούν, αλλά χρειάζεται η μεταφορά γύρης από άλλο φυτό. Η κακή γονιμοποίηση μπορεί να εκδηλωθεί ως απόρριψη των καρπών σε διάφορα στάδια, κακό σχήμα ή κανονική ανάπτυξη με τελείωμα κίτρινο και δύσμορφο.

Οι πιο πολλές ποικιλίες αγγουριάς έχουν αρσενικά και θηλυκά άνθη. Τα γυνόοικα υβρίδια, όμως, έχουν σχεδόν αποκλειστικώς θηλυκά άνθη. Σε αυτήν την περίπτωση, για αύξηση της παραγωγής, φυτεύουμε ανάμεσα και κάποιες σειρές από αγγουριές με κατάλληλα αρσενικά άνθη και αυξάνουμε τον αριθμό των μελισσών για την επικονίαση.

Υπάρχουν και παρθενοκαρπικές ποικιλίες (υβρίδια) αγγουριάς. Σε αυτές, ο καρπός σχηματίζεται χωρίς να χρειάζεται επικονίαση. Η επικονίαση στις παρθενοκαρπικές ποικιλίες υποβαθμίζει την ποιότητα των καρπών. Γι’ αυτό, ταιριάζουν περισσότερο στην θερμοκηπιακή καλλιέργεια, όπου μπορούμε εύκολα να αποκλείσουμε τις μέλισσες.

Οι καρποί της αγγουριάς έχουν πολύ μεγάλη ποικιλομορφία και οι κατατάξεις είναι πολλές και διάφορες. Στην ProPlant, τα διακρίνουμε σε μακρύ και σε κοντό αγγούρι, υπαίθρου ή θερμοκηπίου, αναλόγως σε πια καλλιέργεια ταιριάζει περισσότερο.


Αγγούρι Acylia F1

Μακρύ αγγούρι για καλλιέργεια στο θερμοκήπιο άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο. Παρθενοκαρπικό (100% θηλυκά άνθη).Πολύ υψηλή…
Περισσότερα…

Αγγούρι Apectos F1

Μακρύ παρθενοκαρπικό αγγούρι για θερμοκήπιο, άνοιξη έως και φθινόπωρο. Καλή μετασυλλεκτική διατηρησιμότητα. Ανθεκτικότητα σε ωίδιο…
Περισσότερα…

Το καρπούζι (Citrillus lanatus) είναι ένα είδος της οικογένειας των Κολοκυνθοειδών (Cucurbitaceae) που κατάγεται από την Δυτική Αφρική. Το καρπούζι καλλιεργείτο στην Αρχαία Αίγυπτο και στην Αρχαία Ελλάδα με το όνομα “υδροπέπων” (απ’ όπου και το αγγλικό watermelon).

Το καρπούζι είναι μόνοικο δίκλινο φυτό, δηλαδή έχει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά άνθη στο ίδιο φυτό. Τα αρσενικά λουλούδια εμφανίζονται 1-2 εβδομάδες πριν τα θηλυκά.

Τα καρπούζια μπορεί να είναι με σπόρια ή άσπορα (χωρίς σπόρια). Τα τελευταία είναι τριπλοειδή, δηλαδή έχουν 3 σειρές από γονίδια (DNA), αντί του κανονικού των 2 σειρών.

Ως προς το σχήμα των καρπών, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα καρπούζια σε στρογγυλάοβάλ και τύπου βαρέλας. Το βάρος του καρπού μπορεί να είναι μεταξύ 4 μέχρι ακόμα και πάνω από 40 kg. Υπάρχουν και καρπούζια γύρω στα 3 κιλά που χαρακτηρίζονται μίνι.


Το κολοκυθάκι (Cucurbita pepo) ανήκει στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών (Cucurbitaceae) κατάγεται από την Αμερική, όπως όλες οι κολοκύθες. Όμως, η μορφή του Cucurbita pepo που γνωρίζουμε και καταναλώνουμε ως “κολοκυθάκι” αναπτύχθηκε στην Βόρειο Ιταλία στα τέλη του 19ου αιώνα.

Είναι φυτό μόνοικο και δίκλινο, δηλαδή στο ίδιο φυτό βρίσκονται αρσενικά και θηλυκά άνθη. Τα αρσενικά άνθη εμφανίζονται στην αρχή στην βάση των βλαστών και μετά σε διάφορες θέσεις. Ξεχωρίζουν από τον μακρύ ποδίσκο. Νέες ποικιλίες, κυρίως για θερμοκήπιο, είναι γυνόοικες έχοντας σχεδόν 100% θηλυκά άνθη.

Κακές περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως χαμηλές θερμοκρασίες και συννεφιά ή, αντιθέτως, ψηλές θερμοκρασίες και ξηρασία, μπορεί να οδηγήσουν τα φυτά να παράγουν πολύ περισσότερα αρσενικά άνθη.

Παρ’ ό,τι τυπικώς το 55% των θηλυκών ανθέων μπορούν να δώσουν κολοκυθάκι χωρίς επικονίαση, τα κολοκυθάκια ωφελούνται πολύ από την επικονίαση. Με επικονίαση, η παραγωγή αυξάνεται μέχρι και 39%.


Το πεπόνι ( Cucumis melo – πολλά υποείδη) ανήκει στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών (Cucurbitaceae), μαζί με το αγγούρι, το καρπούζι και το κολοκύθι.

Πρωτοκαλλιεργήθηκε στην Βορειοανατολική Αφρική και την Μέση Ανατολή.

Τα ευρέως καλλιεργούμενα πεπόνια ανήκουν σε πολλούς τύπους: τ. Galia (Γκάλια), τ. Charentais (Σαραντέ), τ. Cantaloup (Κανταλούπ), τ. Canari (Κάναρι), τ. Honeydew (Χάνιντιου). Υπάρχουν και πολλοί τοπικοί τύποι όπως: Άργους, το Ζακυνθινό, το χειμωνιάτικο του Έβρου κλπ.


Πεπόνι Portento F1

Πεπόνι τύπου Ιταλικού Cantaloup, γκριζοπράσινο με σκούρες πράσινες ραφές. Πορτοκαλί σάρκα. Μεγάλη μετασυλλεκτική διάρκεια. 1,2-1,5…
Περισσότερα…

Πεπόνι Klimt F1

Πεπόνι με μακρά ζωή στο ράφι, κατάλληλο για εξαγωγές. Προτείνεται και για βιολογική καλλιέργεια. Ανθεκτικότητα…
Περισσότερα…
Scroll to Top