Σχετικά με την Λίπανση της Ντομάτας

2. Μετά και μέχρι τον σχηματισμό της τελευταίας ταξιανθίας (στην περίπτωση που καλλιεργούμε ως τον 13^ο σταυρό: περίπου 9 εβδομάδες) και την συλλογή των φρούτων των πρώτων σταυρών, υπάρχει μεγάλη ζήτηση αζώτου και φωσφόρου και πολύ μεγάλη ζήτηση καλίου.
3. Ακολούθως και μέχρι το 85% της συλλογής, περίπου 5 εβδομάδες, η ζήτηση για κάλιο είναι μικρή, κανονική για τον φωσφόρο και μεγάλη ζήτηση για άζωτο, ασβέστιο και μαγνήσιο.
4. Μέχρι το τέλος της καλλιεργείας, κάπου άλλες 2 εβδομάδες, καθώς σταματά η δημιουργία ξηρής μάζας, σταματά η ζήτηση για θρεπτικά στοιχεία. Μόνο ο φωσφόρος απορροφάται σε κανονικά επίπεδα, ενώ υπάρχει μεγάλη ζήτηση για ασβέστιο.

Προφανώς, υπάρχουν μικρές διαφορές στην διάρκεια αυτών των φάσεων αναλόγως αν πρόκειται για αναρριχώμενη ή χαμηλή ντομάτα.

Η ντομάτα αποδίδει καλύτερα σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Αν είναι δυνατόν, σκορπίστε 5 εκατοστά από κομπόστ ή άλλη αντίστοιχη οργανική ύλη και ενσωματώστε την στα πάνω 10-15 cm του εδάφους.

Στην περίπτωση της αγελαδινής κοπριάς, συνιστάται να αποφεύγονται ποσότητες άνω των 4 τόνων το στρέμμα για να αποφευχθούν υπερβολικές ποσότητες αζώτου.

Εννοείται ότι σε υπαίθρια καλλιέργεια συνιστάται και δίνει καλά αποτελέσματα μία επίσπορη χλωρή λίπανση που θα ενσωματωθεί ένα μήνα πριν την φύτευση. Σε αυτήν την περίπτωση θα χρειασθεί λίγο επιπλέον νιτρικό άζωτο, καθώς αναλώνεται πολύ από τους μικροοργανισμούς που αποδομούν την χλωρή λίπανση.

Από την έναρξη της καρποδέσεως, η ζήτηση για θρεπτικά στοιχεία είναι πολύ μεγάλη και μειώνεται προς το τέλος της περιόδου ανάπτυξης.

Η χορήγηση υπερβολικών ποσοτήτων αζώτου οδηγεί τα φυτά σε πολύ μεγάλη βλαστική ανάπτυξη και μειωμένη καρποφορία.

Η μορφή του αζώτου παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της ανάπτυξης των φυτών. Όταν το νιτρικό άζωτο υπερβαίνει το 75% του συνολικού αζώτου, τα φυτά αναπτύσσονται συμπαγώς, με μικρότερα μεσογονάτια και ωραίο σκούρο πράσινο χρώμα. Αντίθετα, το αμμωνιακό άζωτο (και η ουρία) προκαλούν ανάπτυξη με μεγάλα μεσογονάτια και ανοιχτό πράσινο χρώμα.

Ο παραγωγός μπορεί να ρυθμίζει την αναλογία των δύο μορφών αζώτου, ανάλογα με την επιθυμητή ανάπτυξη της φυτείας.

Τα φρούτα της τομάτας περιέχουν περισσότερο από 75% του συνολικού φωσφόρου.

Οι σημαντικές δόσεις φωσφόρου ευνοούν το ριζικό σύστημα και την πρωιμότητα. Ο περισσότερος φωσφόρος πρέπει λοιπόν να δίνεται στην αρχή της καλλιέργειας.

Εάν η θερμοκρασία του εδάφους είναι χαμηλή, παρεμποδίζεται η πρόσληψη φωσφόρου και γι αυτό τα κρυωμένα φυτά παρουσιάζουν το χαρακτηριστικό μωβ χρώμα της ελλείψεως φωσφόρου.

Πολλοί θεωρούν ότι το κάλιο βελτιώνει την ποιότητα, την γεύση και τον χρωματισμό. Βοηθά και το ριζικό σύστημα, όπως ο φωσφόρος.

Η τομάτα χρειάζεται περισσότερο κάλιο τις βραχείες ημέρες του χρόνου, 2 ή 3 φορές περισσότερο από όσο άζωτο.

Η έλλειψη καλίου μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα χρωματισμού στους καρπούς. Η περίσσεια σε έλλειψη Μαγνησίου.

Μία καλή λίπανση με Μαγνήσιο βοηθά να είναι πιο σφικτοί οι καρποί.

Η έλλειψη ασβεστίου, μπορεί να οδηγήσει στην ξηρή κορυφή της τομάτας.

Την έλλειψη ασβεστίου την αντιμετωπίζουμε με ράντισμα 4 g ανά λίτρο άνυδρου χλωριούχου καλίου ή 7,5 έως 10 g ανά λίτρο νιτρικού ασβεστίου.

Ο ακόλουθος πίνακας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση των επιπέδων των θρεπτικών στοιχείων της καλλιεργείας μας.

ADAS “Diagnosis of Mineral Disorders in Plants”, London 1987

Ο τύπος του λιπάσματος εξαρτάται από την σύσταση του εδάφους. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται ανάλυση εδάφους. Εδώ, καθώς δεν γνωρίζουμε τις συνθήκες στον αγρό ή θερμοκήπιό σας, δεν μπορούμε παρά να αναφέρουμε μερικές γενικές αρχές ή ενδεικτικές λιπάνσεις.

Αν το έδαφος είναι ισορροπημένο ή έχει επαρκή περιεκτικότητα αζώτου, τότε συνιστάται να χρησιμοποιήσετε ένα λίπασμα με λιγότερο άζωτο και περισσότερο φωσφόρο. Αν το έδαφος είναι κάπως φτωχό σε άζωτο, χρησιμοποιείστε ένα ισορροπημένο λίπασμα.

Πολλές φορές, κακώς, ο παραγωγός δεν έχει καιρό ή δεν θέλει να κάνει ανάλυση εδάφους. Τότε πρέπει να κάνει μία εικασία: αν δεν είχε πρόβλημα παλαιότερα σε τομάτες, μπορεί να υποθέσει ότι το έδαφός του είναι ισορροπημένο και να δώσει ένα λίπασμα με περισσότερο φωσφόρο.

Χρειάζεται προσοχή όταν δίνετε άζωτο στην ντομάτα. Αν δώσετε πολύ άζωτο, θα έχετε πλούσια βλάστηση με ανοιχτοπράσινο χρώμα και λίγες ντομάτες.

Αποφεύγετε τα λιπάσματα με χλώριο, πχ χλωριούχο κάλιο. Η ντομάτα δεν αγαπάει καθόλου το χλώριο.

Με βάση αυτόν τον πίνακα των αναγκών της ντομάτας σε θρεπτικά στοιχεία, η λίπανση θα μπορούσε να γίνει ως ακολούθως:

• Πριν την φύτευση: δίνουμε το σύνολο του φωσφόρου και τα 4/5 του καλίου.
• Στην φύτευση: 6 μονάδες αζώτου (ένα μέρος με το λίπασμα στο πρώτο πότισμα)
• Στην παραγωγή:
  • Το υπόλοιπο άζωτο σε 2 ή 3 δόσεις, ξεκινώντας από την άνθιση του πρώτου σταυρού
  • Το υπόλοιπο του καλίου στην μέση της συγκομιδής.
• Αν κρατήσουμε την καλλιέργεια πέρα από τον πέμπτο σταυρό, δίνουμε κάθε 10 μέρες άζωτο και κάλιο.

Θέλουμε να ξεκινήσουμε με μία καλή λίπανση σε φωσφόρο και κάλιο, ενώ την ίδια στιγμή οι δόσεις του αζώτου δεν πρέπει να ξεπερνούν τις 5 μονάδες.

Ο φωσφόρος μπορεί να δοθεί σε μία δόση αν η συνολική ανάγκη είναι μέχρι 20 μονάδες το στρέμμα και το έδαφος δεν είναι ασβεστούχο.

Το άζωτο και το κάλιο πρέπει να διαμοιράζονται από τον πρώτο σταυρό έως 15 ημέρες πριν το τέλος της καλλιέργειας ώστε ο λόγος αζώτου προς κάλιο να είναι 1:2 μέχρι και τον τέταρτο σταυρό και 1 από την ανάπτυξη των καρπών του τέταρτου σταυρού.

Καθώς το καλοκαίρι έχουμε σημαντική νιτροποίηση, αν το έδαφος περιέχει περισσότερο από 50 ppm αζώτου, η βασική λίπανση δεν πρέπει να περιέχει άζωτο.

Επίσης, αυτή την εποχή έχουμε καλή απορρόφηση φωσφόρου καθώς και σημαντικά υπόλοιπα θρεπτικών στοιχείων από την ανοιξιάτικη καλλιέργεια. Μπορεί να μη χρειάζεται βασική λίπανση.

Οι λιπάνσεις κατά την διάρκεια της παραγωγής είναι μικρότερες από την άνοιξη, καθώς η παραγωγή είναι μικρότερη. Έτσι, το συνολικό άζωτο για την λίπανση μπορεί να κυμαίνεται από 30 έως 40 μονάδες, ο φωσφόρος από 0 έως 10 μονάδες και το κάλιο από 40 έως 60 μονάδες το στρέμμα.

• Henri Zuang, CTIFL, “La Fertilisation des Cultures Légumières”, Paris 1982
• Geoffrey Winsor, Peter Adams, ADAS, “Diagnosis of Mineral Disorders in Plants”, London, 1987
• Fiche Technique : Tomate sous Serre
• Optimisation De La Fertilisation Et Essais De Variétés Pour La Production De Tomates En Grands Tunnels

Οι συμβουλές ή υποδείξεις που παρέχονται σε αυτό το άρθρο είναι μόνο ενδεικτικές. Πρέπει να προσαρμόζονται στην εμπειρία και τις συνθήκες του κάθε αγρότη. Δεν αποτελούν συμβατικές ή άλλες δεσμεύσεις ή εγγύηση από πλευράς του φυτωρίου για την επιτυχία της καλλιέργειάς σας.